Voorwoord bij het Portret van Leiden
Het Portret van Leiden is een gemeentelijke brochure uitgegeven in 1964 waarin in grote lijnen
uiteengezet is hoe het Leidse Gemeentebestuur de problemen op het gebied van de
volkshuisvesting, verkeer, ruimtelijke ordening, e.d. wilde aanpakken.
Kenmerkend voor die tijd zijn optimisme, vooruitgangsdenken en de behoefte de zaken snel aan
te pakken zonder de eindeloze discussies die tegenwoordig de besluitvorming traag doen
verlopen.
In 1958 was het Structuurplan voor de Leidse agglomeratie tot stand gekomen, gevolgd in 1961
door het Basisplan Sanering en Stadsvernieuwing.
Met grote voortvarendheid is aan de uitvoering van deze plannen begonnen. Nieuwe woonwijken
werden gebouwd, nieuwe gebouwen voor o.a. de Universiteit en AZL zijn gerealiseerd.
Doorbraken in het centrum, als eerste aanzet van de Cityring, werden uitgevoerd. Een aantal
grote wegen, zoals de Churchilllaan, Willem de Zwijgerlaan, Plesmanlaan e.a, werden aangelegd.
Een nieuwe generatie stadsbestuurders met een andere visie nam in 1974 het bestuur over.
Een links program-college werd gevormd, die radicaal het roer omgooide.
De uitvoering van het beroemde Basiswegenplan bijvoorbeeld, werd onmiddelijk stopgezet. Ook
de aanleg van het ringwegenstelsel buiten het centrum werd gestaakt.
Misschien was de schaal van het Basisplan enigzins overdreven. Feit is dat veel problemen op het
gebied van de ruimtelijke ordening, zoals het verkeer, de industrie, de woningbouw,
groenvoorzieningen e.d.nog lang niet opgelost zijn, en de samenwerking tussen de verschillende
gemeentebesturen binnen de Leidse agglomeratie, nog verre van optimaal is.
De hierna volgende tekst is letterlijk overgenomen uit het oorspronkelijke Portret van Leiden. De
foto's zijn ook voor een groot deel hieruit overgenomen.
Portret van Leiden